Schrijf je in voor ons Brand New(s) en blijf altijd op de hoogte!
Nog voordat het jaarlijkse zomerfestivalseizoen überhaupt in zicht is, is één festival al volop onderwerp van gesprek: WiSH Outdoor. Dit bruisende feest in Beek en Donk verwierf de afgelopen zeventien jaar faam met onder andere de spetterende eindshows, die nog lang nagalmen in de euforische heugenis van menig festivalganger. Maar hoe wordt zo’n show nou vormgegeven? En hoe maak je impact die zo groot is, dat je het jaar daarop weer gegarandeerd volle velden trekt?
Een eindshow duurt op WiSH Outdoor ‘maar’ rond de twintig minuten. Maar achter deze memorabele twintig minuten schuilt woeste kloosterarbeid die wordt uitgevoerd met chirurgische precisie en harten vol passie. Samen met een team van technische en muzikale experts werkt showdesigner Bram Konings zich maandenlang een slag in de rondte om het publiek te verrassen met een jaw-dropping eindresultaat.
Als oprichter van WiSH Outdoor, zelfstandig ondernemer, horeca-uitbater, conceptmaker, tekstschrijver en familieman heeft Bram meer te doen dat dat er dagen in een jaar zitten. Toch is de assemblage van de WiSH eindshows voor hem ieder jaar vaste prik. Vroeger was hij bij bijna alles betrokken. Maar nu hij het zakelijk en privé steeds drukker krijgt, leent Bram zijn tijd en expertise vooral aan twee perfecte hekkensluiters. In zijn horecazaak, Eeterij Uniek in Beek en Donk, tapt Bram ons een koffie én een biertje en steekt hij uitgebreid van wal over hoe hij en zijn team ieder jaar opnieuw het onderste uit de kan halen. Alles voor die échte impact!
“Voor wie WiSH niet kent, is het misschien leuk om even kort te vertellen over hoe het ooit is begonnen. Daarvoor gaan we terug naar 2007, het jaar waarin ik met een aantal vrienden en een betoog van 30 kantjes naar het gemeentehuis van Beek en Donk trok. Naar onze mening was er niks voor de jeugd uit de buurt en we hadden bedacht dat wij wel een feestje wilden organiseren.”
“We kregen, zowaar, groen licht van de gemeente. Maar als jonge gasten zonder opleiding, ervaring en budget (ik was zelfs pas 17) moesten we inventief en creatief zijn om het te laten slagen. Dit lukte, niet in de laatste plaats door hulp van familie en vrienden en WiSH Outdoor werd een groot succes. Dat smaakte voor iedereen naar meer, dus WiSH Outdoor werd een jaarlijks item. Ieder jaar groeiden we in het vak. Ook WiSH bleef groeien. Tijdens de eerste editie telde het festival 2.500 bezoekers, verdeeld over twee dagen. Dit zijn er uiteindelijk 60.000 geworden.
Toen het festival steeds groter en professioneler werd, hebben we steeds meer processen gestroomlijnd en uitbesteed. Ook zijn wij zelf steeds meer op onze expertises gaan focussen. Ik heb mij al vanaf het begin beziggehouden met de show – dat vond ik misschien wel het allerleukste om te doen. Ik heb een enorme passie voor muziek en de show is daar een belangrijk verlengstuk van, zeker de eindshow. Dus daar ben ik ieder jaar van begin tot eind nauw bij betrokken.”
Jullie maken twee eindshows, één voor de zaterdag en één voor de zondag. Hoewel deze hetzelfde thema hebben, zijn ze niet hetzelfde. Waar houd je in beide eindshows rekening mee?
“Sowieso met het feit dat veel mensen een weekendticket hebben en niet twee keer dezelfde eindshow willen zien. Verder is de zaterdag alleen voor publiek van achttien jaar en ouder. Op zondag verwelkomen we een breder publiek.
Op zaterdag is de eindshow iets serieuzer en meer hardstyle georiënteerd, waarbij we vaak exclusieve nummers gebruiken die nog niet uit zijn. Op zondag heeft de show vaak een extra knipoog en iets bekendere muziek met een wat hoger meezinggehalte. Dat is dan breder toegankelijk, maar nog steeds een show die als een huis staat. Het is geen platte bedoeling, het moet nog steeds serieus impact maken.”
Zit er in elke show nog een boodschap of iets dat jullie je bezoekers mee willen geven?
“Onze tagline die bij elke show terugkomt is ‘Make every day the best day of your life’. Dat is altijd de strekking van ons verhaal. Zie het als een gentle reminder. Als onze eindshow begint, dan vertellen we altijd dat deze ook wordt opgenomen, dus je kunt `m altijd terugkijken. Houd tijdens de show je telefoon lekker in je zak en geniet!”
Iedereen staat tegenwoordig met zijn telefoon klaar, maar daardoor vergeet je misschien ook om in het moment te leven. Wij proberen mensen echt bewust te laten genieten. Dat is sowieso altijd onze boodschap.
“En verder gaan mensen naar een festival omdat ze een leuke dag willen hebben en onze organisatie is er om ze die te bieden. Onze boodschap is bijvoorbeeld nooit politiek. Onze bezoekers zitten niet te wachten op politieke of maatschappelijke standpunten en we vinden ook zelf dat WiSH daar niet het podium voor is. We focussen ons liever op… levenswijsheden wil ik het niet noemen, maar meer op het leven en interessante actualiteiten.”
“Alhoewel… stiekem hebben we tijdens de afgelopen editie toch wel een gewaagd statement gemaakt. Er is nu een bepaalde trend in de hardstyle muziek die de ‘zaagkick’ wordt genoemd. Zoek maar eens op hoe dat klinkt. Aan het begin van de zaterdagshow zegt de AI-interface “deleting zaagkick-database”. En dat is een heel controversieel punt, want de ene helft van het publiek vindt zaagkicks heel vet en de andere helft vindt het helemaal niks. Wij hebben het aangedurfd om hier toch een stukje persoonlijke smaak van ons team in naar voren te laten komen, terwijl we weten dat er hier in de scene consternatie over bestaat.”
Tijdens de afgelopen editie waren ChatGPT en AI de rode draad van de eindshows. Hoe kies je ieder jaar een passend thema voor de ‘grande finale’?
“In het verleden had zelfs het hele festival een thema, maar daar zijn we van afgestapt. Nu beginnen we bij een stagedesign en proberen we het podium en de shows te linken, maar het onderliggende thema dat er vaak nog doorheen loopt, wordt afgestemd op het moment. Dit keer was ChatGPT een actueel en leuk onderwerp om mee te werken. Het eerste jaar na corona werd een iets emotionelere show, waarbij de nadruk vooral op ‘van het leven genieten’ en ‘weer samen dingen kunnen doen’ lag.”
Kun je zelf nog genieten tijdens de eindshows of sta je vooral op scherp?
“Het is een combinatie van beide. Vooraf ben ik toch wel zenuwachtig omdat je wilt dat het perfect is en je hebt maar één kans. Je speelt de finale en ieder foutje wordt meteen afgestraft. Ik ben dan zeker gefocust, vooral voor de grote momenten met veel vuurwerk, want vuurwerk is het enige dat we in de aanloop niet kunnen checken. Maar aan de andere kant… we zitten daar van tevoren zó bovenop en zoeken alles tot op de milliseconde nauwkeurig uit. Alles is perfect getimed. Er is gelukkig heel weinig ruimte voor fouten omdat je aan alles hebt gedacht en de doorloop hebt gehad. Dus ik kan er ook zeker van genieten.”
Wanneer heeft een eindshow voor jou maximale impact gemaakt?
“Wanneer de bezoekers blij en vol positieve emoties naar huis gaan. Mensen hebben een bepaalde verwachting van onze eindshow en het lastige is dat deze verwachtingen ieder jaar weer worden opgeschroefd. Het moet sowieso een net zo’n vette show worden als het jaar ervoor… en eigenlijk een beetje meer. Aan ons de taak om steeds net een beetje boven die verwachtingen uit te komen. Niet te veel, want dan ga je jezelf in de voet schieten, maar je moet het publiek wel op een positieve manier blijven verrassen.”
De eindshow is het laatste wat de meeste mensen meekrijgen van het festival. Dus je wilt een passend visitekaartje afgeven.
Hoe doe je dat dan, dat verrassen?
“Ons team gaat op zoek naar elementen van verbinding en kijkt hoe je iets leuks en unieks voor het publiek kunt doen. Zodat de bezoekers niet het gevoel hebben dat het de zoveelste eindshow is. Heel veel eindshows zijn nummer-nummer-nummer-vuurwerk-afgelopen. WiSH is juist meer op zoek naar impactvolle, interactieve elementen.”
Zou je een voorbeeld van zo’n element kunnen noemen?
“We doen steeds meer met interactie. Vorig jaar heeft onze eindshow een vocal warming up gehad met a capella’s van bekende nummers waar het publiek op mee kon zingen. Dit jaar hebben we een bekende artiest laten inbreken. Radical Redemption is een grote naam in de hardstyle scene en die maakte ineens, geheel onaangekondigd, zijn opwachting midden in de eindshow van zaterdag. Het publiek wist niet wat het overkwam. Mooi man!
Zo probeer je iedere keer nieuwe dingen te zoeken die óf nog niet gedaan zijn óf waarvan je weet dat je het publiek er enorm mee gaat verrassen. Onze muziekkeuzes zijn vaak best pikant, want er zijn maar weinig festivals die All I Want For Christmas in hun eindshow durven te stoppen. En de grens tussen te plat worden en de juiste timing voor een afwijkende plaat is heel erg dun. Het moet perfect passen zonder dat het een foute playlist van je buurman’s barbecue wordt. Het is een hele dunne lijn waar je je op bevindt.”
“Neem de grap met het vuurwerk. De AI-interface werd op een gegeven moment gevraagd om een voorbeeld van vuurwerk te geven. Gaat er één vuurpijl de lucht in. Dus de bezoeker denkt: serieus… wat is dit nou?! En dan BAM! Gaat het helemaal los en is iedereen extatisch. Zo wordt het publiek toch weer even verrast. En die grap werd aan het einde van de show gewoon herhaald. Zo stoppen we er heel veel nuances in. Ook kleine dingetjes die de meeste mensen waarschijnlijk zullen ontgaan, maar die superleuk zijn voor de kleine groep die het wel ziet of snapt.”
Staan er verder nog dingen op je WiSH list? Iets wat je nog graag een keer met de eindshow wilt doen?
“Er zijn zeker dingen die ik nog wil doen. Ik zou graag een keer met een echt live-orkest werken. En dan met een koor erbij, om zo echt lagen in de muziek en de energie te creëren. We hadden dit jaar al iets heel bijzonders gedaan door een live-artiest en muzikanten het podium op te laten komen. Dat gaf echt een extra dimensie. Maar ik denk dat als je de grootsheid hebt van een heel orkest, dat dat wel even next level impact maakt. Dus dat… en meer verklap ik niet, want ik moet nog wat verrassingen overhouden!”
Ga je ook wel eens gluren bij de buren?
“Natuurlijk kijk ik soms naar andere eindshows, je bent toch benieuwd naar hoe die in elkaar zitten. Maar daar kleeft ook een nadeel aan, want je moet uitkijken dat je ze niet gaat kopiëren. Omdat er steeds meer leveranciers steeds specifiekere features kunnen leveren, wordt het steeds moelijker om je te blijven onderscheiden. Maar tegelijkertijd is dat een goede prikkel om dat toch te blijven doen.
Als er bijvoorbeeld een nummer in de eindshow van een ander festival wordt verwerkt, dan zullen wij dat nummer niet snel in die van ons gebruiken. Het lastige is dat het maken van een eindshow een proces is van maanden. Veel festivals vinden in de zomer vlak achter elkaar plaats, waardoor het risico dat meerdere festivals dezelfde nummers in hun eindshows gebruiken, toeneemt. Daarom proberen we echt heel recente platen te gebruiken of muziek die nog uit moeten komen. De definitieve muziekkeuze wordt ook pas een paar weken voor de eindshow bepaald.”
Waar ben jij het meeste trots op in het kader van creativiteit en impact?
“Dat we echt een authentieke show neerzetten door creatiever te zijn en door muzikaal afwijkende keuzes te maken. Ook onze mixen die naast de gewone platen worden gedraaid, zijn echt top en het feit dat er zo’n sterk totaalplaatje met bescheiden budgetten wordt gerealiseerd… ja, daar word ik enorm blij van.”
“WiSH is uiteindelijk zo groot geworden omdat we vanaf het prille begin creatief zijn omgegaan met de middelen die we hadden. We hebben in het begin heel veel zelf gedaan, omdat er geen budget was om het uit te besteden. Dus je groeit er zelf zo in, dat je op een gegeven moment ook de kennis in huis hebt om heel veel dingen zelf te blijven doen. En omdat je de show altijd al standaard vanuit een creatief perspectief hebt benaderd, heb je ook nu niet per se de allerhoogste budgetten nodig om er iets heel moois van te maken.”
En de reacties liegen er niet om. Wij lezen ze natuurlijk ook en als ik dan kijk naar hoe positief ze zijn... ja, dat doet mij zeker wel wat!
Heb jij zelf nog een favoriete WiSH eindshow?
“Naast het feit dat ik de eindshows van het afgelopen jaar onze beste eindshows vond, zat er voor mij aan de show van zondag nog een persoonlijk tintje. Tijdens die show werd een moment gecreëerd om een lichtje op te steken voor iemand. Ik ben een paar jaar geleden mijn broertje verloren, dus dat moment voelde voor mij heel speciaal en persoonlijk. Mijn lichtje ging aan voor hem en dat voelde echt als een eerbetoon. Dit heeft mij enorm geroerd, waardoor deze eindshow een extra lading kreeg ten opzichte van alle andere eindshows die we hebben gedaan.”
“Dan nu een duik in het technische deel van het proces. Stap één van het proces is het stagedesign. Daar begint het team al vroeg mee – een paar maanden na de meest recente editie van WiSH. Na zeventien jaar ervaring weten we nu wel een beetje wat de maakbaarheid en de haalbaarheid is. Een podium ontwikkelen loopt echt in de tonnen, dus je moet goed nadenken over de mogelijkheden, maar ook over wat esthetisch mooi is, hoe we daar een vette show aan gaan koppelen en hoe de artiesten goed tot hun recht komen.
Uiteindelijk komt er een brainstormsessie die een aantal schetsen van het podium oplevert en pakken we door op één van die podia. Vanuit die schetsen maken we 3D-modellen en wordt er meteen gekeken naar wat er aan steigerwerk en decoratie nodig is, zodat er ook een kostencalculatie in beeld komt. Met het podium als vertrekpunt beginnen we aan de show en onderzoeken we hoe een mooie koppeling tussen die twee gemaakt kan worden. Hierbij is bezieling heel belangrijk, zodat een podium echt tot leven komt.”
“Vervolgens bedenken we het concept voor de shows en wordt de rode draad in een concepttekst vastgelegd. Vanuit dat conceptverhaal zoeken wij meteen de verdieping – nummers die we kunnen en willen gebruiken, de plek in de show waar ze moeten komen, hoe de shows moeten openen en eindigen… dat soort dingen.
In deze fase zijn we nog vooral bezig om op papier de nummers uit te zoeken die mooi bij elkaar passen. Daarna duiken we de studio in om te kijken of alles inderdaad een beetje bij elkaar past en hoe de duur van de show uitkomt. Op papier is dat toch anders dan in de praktijk.”
Vaak zit je al bij versie 30 voordat we richting de definitieve versie van de show gaan. Als perfectionist blijf je continu dingen ontdekken die je dan toch weer anders wilt hebben.
“Als de audio op een gegeven moment compleet is, dan komt het echte stukje programmeren en worden zowel de partijen voor het licht en de visuals als de pyrotechnici erbij betrokken. Tijdens een kick-off meeting kunnen ze ook hun ideeën en suggesties geven. Uiteindelijk krijgt iedereen een tot in detail uitgewerkte briefing over hoe, wat en waar. Echt tot op de miliseconde nauwkeurig. De afzonderlijke disciplines gaan aan de slag en sturen vervolgens allemaal een render op. Al die renders worden dan op elkaar gelegd om te kijken of er ergens dubbele momenten in zitten. Hier zijn we als het ware al aan het dirigeren.”
“Door al die renders door te nemen en naast elkaar te zetten, zien we of de show goed loopt en ook of de kleurstellingen kloppen. Het is heel belangrijk dat de kleuren van de led-schermen aansluiten bij de kleuren op de stage en het is heel makkelijk om hiermee de mist in te gaan. Vaak is er een paar dagen voor de show nog een meeting, want elke last minute aanpassing moet weer gerenderd worden. En een klein stukje renderen duurt al 24 uur, omdat het zulke grote schermen zijn. Dus dat kunnen we niet pas de avond van tevoren doen.
Tot slot zoeken we het vuurwerk uit en dan is het plaatje compleet. De show wordt, als het podium fysiek staat, de avond voor het festival helemaal doorgelopen met alle disciplines en effecten, behalve het vuurwerk. Dat blijft tot het allerlaatst een verrassing, ook voor ons! En dan heb je zaterdag en zondag uiteindelijk de momenten waarop alles écht samenkomt. De zondagshow is voor ons productieteam ook het moment van ontlading. Je hebt maanden op hoogspanning gestaan en dan is het laatste kwartier van de zondagavond echt voor ons. Dan komen we samen op het VIP-dek en sluiten gezamenlijk het festival af.”
Onze eindshows zijn tevens een heel belangrijk marketingmoment voor het jaar erop. De eindshow levert de mooiste plaatjes op en de videoregistratie wordt online altijd goed bekeken, want het geeft mensen een goed beeld van wat ze kunnen verwachten.
Wil jij dit interview en alle andere interviews en artikelen in ons nieuwste magazine lezen? Vraag ‘m dan hier (gratis) aan!